ජීවිත වියමනේ..වියු රටා එකින් එක........

ඉතින් අප සමුගතිමු.............




     නුගේගොඩ හන්දියට ඉහලින් අහස යාන්තමට මළානික වෙන්න පටන් අරන් තිබුණා....ඩෙවෝන් එකේ උඩු මහලෙ වීදුරු බිත්තියට ඔලුව හේත්තු කරගෙන ඔහේ බලාගෙන උන්නු මගේ ඇස් පුරුද්දට වගේ යොමු වුණේ යාන්තමට වගේ පෙනුණු බෝ ගහ දිහාවටයි..

සැමරුම.......





මහද කෙම්බිම මැදම නිම්නෙක
ගැලූ ජීවන ගඟුල අභියස
කෙදින කවදා පාව විත් නුඹ
රැඳුනිදැයි නොම දනිමි තව මම...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...