උතුරන තනිකම..
හිම මත තනිකොට
පියඹමි පියඹමි
උණුසුම් පියසට....
කොතරම් කඳුලැලි
නැඟුනත් නෙතඟට
සැනෙකින් පිසලන
අදරැති සෙවණට...
නොකෙරෙන දීගෙට ඇද වෙන හෙවනැළි.......
සයිබරය පුරාම සිකුර උච්ච වෙලාද මංදා...කසාද බඳින එක..පොරොන්දම් බලන එක..ආදරේ කරන්න සහකාරයො සහකාරියො හොයාගන්න විදිහ ගැන මදි නොකියන්න කියවන්න ලැබෙනවා මේ දවස් වල..
සුදු පාට ලෝකයක....නවතිමුද මොහොතකට.....
මේ දවස් වල වසීලිස්සගෙ රටට ශීත සෘතුව හෙවත් සාමාන්‍ය භාවිත භාශාවෙන් කිව්වොත් වින්ටර් එක ලබලනෙ..සාමාන්‍යයෙන් වින්ටර් එක මැදක් වෙද්දි නම් උශ්ණත්වය - 30ක් -35ක් හෝට ඊට වඩා වුණත් අඩු වෙනව වුණත් තවම පටන් ගත්ත කාලෙ නිසා වැඩියම සීතල නෑ.. පොඩි කාලෙ ඉඳලම හුරු වෙලා නිසා මේ රටවල් වල මිනිස්සුන්ට නම් ඒක ඒ තරම් ලොකු වෙනසක් නොවුණත් උපන් දා ඉඳලම හිරු එළියට උණුසුම් වෙවී...සදාහරිත පොලවක සැහැල්ලු ඇඳුම් පැළදුම් එක්ක ජීවත් වුණු මංචිලාට නම් ඒක ලොකු වෙනසක් බව අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙත් නෑනෙ නේද..
Subscribe to:
Posts (Atom)
