ඉඳ හිටක හිත තෙමන
පිනි තුහින අහුරු මිස
නුඹෙ හිතින් මවෙත වට
මෝසමක් නොවුණු කොට...
වියළි හිත් බිම මතට
මගෙම කඳුලැලි උනන
නොනවතින උල්පතක්
නැගෙනු ඇති දිනෙක හෙට...
හිත් බිඳුම් දැනෙන්නට
තව ඉඩක් නොවනු ඇත
කාරියක් නැත නුඹට
යළි ඉතින් තැවෙන්නට...
'වළාකුල් සුපෙම්වත'
නොරිසි නම් මගේ හිත
බැමි ලිහා හරිමි නුඹ
රිසි අතක දුවන්නට....
෴මංචි෴
පිස්සු විකාර පෝස්ට් එකක් වුණත් ලියන්නම කියල හිත බල කරපු නිසා නිකමට වගේ ලියන්න ගත්තෙ..
මේ ගැන මුලින්ම මගෙන් ඇහුවෙ මගේ හොඳම යාලුවා....වින්ධ්‍යා... ඔව්..ඔව්.අර...අඳින්න ගිය තාප්පෙ ඉහේ කඩා වැටුණු වෙලාවෙ මගෙත් එක්ක හවුලෙ බැනුම් අහපු මංචිගෙ පිස්සුම පිස්සු යාලුවා ගැන තමා ඒ කිව්වෙ.. 
සිනාවක් එක
පතා ආවෙමි...
සිනා යායක්
නුඹෙන් හමු වුණි..
සොඳුරු නුඹ හිත
ලඟම සදහට....
සිනාසෙන්නට
පෙරුම් පිරුවෙමි..
අනේ එනමුදු
නුඹේ සෙවනෙහි
විදින්නට මිස
නොවන්නට නිමි
එකම හසරැළි
පියල්ලක්වත්...
මවෙත හිමි නැති
බවම දුටුයෙමි...
නුඹට නොදැනෙන
විලස වැලපෙමි..
කඳුලු නදියක්
නෙතින් වැගිරුනි...
බිඳුනු හදවත...
සමග ඒ ගඟ
පසට යට කොට
ඉතින් නික්මෙමි...
මගේ කඳුලැලි
සිසිල ලබමින්..
තවත් විකසිත
නුඹේ හසරැළි..
නුඹට නොපෙනෙන
විලස විඳිමින්
මහද දැවි දැවි
වුවද...සැනසෙමි...
෴මංචි෴
ඔන්න අද මංචි ලියන්න යන්නෙ සෑහෙන වෙරි වෙන මාතෘකාවක් ගැනයි.. 
ඔක්තෝබර් පළවෙනිදා හැමෝම වගේ ළමා දිනේ වෙනුවෙන්ම බ්ලොග් පෝස්ට්ස් ලියල තිබුණා.ඒ හැම එකක්ම වගේ කියෙව්වත් කොමෙන්ට් කරන්න වෙලාවක් නම් ලැබුණෙ නෑ වැඩ ගොඩාක් තිබුණු නිසාම...පාඩම් කරලා මහන්සියෙන් නිදියන්න හිතාගෙන නිදිමත එනකල් යූ-ටියුබ් එකේ සිංදුවක් අහ අහ ඉන්නකොට තමා අමුතුම විෂුවල් එකක් දාපු සුපුරුදු සිංදුවක් දැක්කේ.. 
